- чангол
- [چنگال]1. панҷаи дасти инсон; даст, мушт; чанголи шер соҳиби қудрат ва тавоноӣ; чангол зада гирифтан якбора ба даст даровардан, қапида гирифтан; аз чанголи касе растан аз дасти касе халос шудан, аз қайду гирифтории касе озод гардидан; чангол дароз кардан даст ёзидан, дароздастӣ кардан; чанголи шер хоридан ба амали хатарнок даст задан, бо думи шер бозӣ кардан; чангол кунд шудан аз кор мондан, дармондаву нотавон шудан; чангол хоидан а) киноя аз хашмгин шудан; б) дучори ҳасрат ва афсус шудан; в) изҳори нотавонӣ кардан2. нохунҳои хамидаи тези ҷонварон ва мурғони даранда3. қабза, даста, мушт, ба андозаи як қабза, чени як мушт; чангол задан чизеро сахт доштан (гирифтан) чизеро, ҳамла кардан; аз чанголи касе, чизе раҳоӣ ёфтан аз қайди касе чизе халос шудан; ба чанголи касе, чизе гирифтор шудан ба дасти (қайди) касе ё чизе афтодан4. асбобест, ки барои хӯрдани ғизои сахт (дувум) таъин гадидааст; шоха5. хӯр. ғизое, ки аз нони гарми резакарда, равғани дунба ё зард ва ягон намуди ширинӣ (шакар, асал ё харбуза) тайёр менамоянд ва онро бо чангол омехта мекунанд, чангола
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.